هر چه کش دارد نثار جد و آباء تو باد!!!

ماشین ام رو دزدیده اند. به خانواده چیزی نگفتم. گفتم بی خودی غصه ای به غصه هاشون اضافه نکنم . ولی سر کار همه خبر دار شده اند چون اصولا سرقت اونجا اتفاق افتاده و مثل همه اتفاق هایی که در محیط کاری می افته بلافاصله همه با خبر شده اند.

عکس العمل های بعضی افراد در مواجهه با خبر خیلی بامزه است

بعضی ها میان جلو شروع میکنن سوال و جواب از چند و چون ماجرا کاملا مشخصه که دارند میزان خطری رو که متوجه خودشونه ارزیابی میکنند. احتمالا عصر همان روز هم میروند  و خودرو شان را بیمه سرقت میکنند.

بعضی ها میان جلو و بعد از اطمینان از صحت ماجرا شروع میکنن به همدردی و ناله و نفرین و اطمینان دادن به اینکه نگران نباش و پیدا میشه بالاخره. ته دل شون اما انگار قند توی دلشون آب میشه که از من خوشبخت ترند.انگار که دزدیدن خودرو من باعث کمم شدن احتمال خودرو اونها میشه.  شاید هم همون شب زن و بچه شون رو با ماشین ببرند گردش.

بعضی ها زیرچشمی نگاهت میکنند تا ببینند چه فرقی کرده ای و وقتی نگاهشان میکنی نگاهشان  را میدزدند. شنیدم یکی دو تا شون پشت سرم میگفتند که به روم نمیارند که داغ دلم تازه نشه. ولی خوب مدام از دیگران در حال کنجکاوی و کسب آخرین اخبار هستند.

بعضی ها هی سرکوفت میزنند که چرا قفل و زنجیر و بیمه نکردی و چرا به پارکبان پول بیشتر ندادی و کاشکی به پلیس رشوه میدادی و خلاصه چرا مال ات رو سفت نچسبیدی که دزد نبره..این گروه به نظر من رسما سادیسم دارند. وقتی این حرف ها رو میزنند میشه لحظه لحظه نزدیک شدن شان را به اوج لذت ج.ن.س.ی مشاهده کرد.

یکی دو نفر هم اومدن جلو  تو چشم هام نگاه کردند و یک فحش خار مادر دادن به دزده و رفتن.شخصا رفتار این گروه آخر رو از همه بیشتر پسندیدم، هم با نگاهشون و بدون زر زر اضافه احساس سمپاتی رو منتقل میکنند و هم به نحو احسن کاری رو که خودم تو این چند وقت نتونستم بکنم از طرفم انجام میدهند.

خودم هنوز زبونم به فحش دادن به دزد های محترم نچرخیده. یعنی به نظرم کاری غیر عادی و غیر طبیعی را انجام نداده اند که مستوجب ناسزا و نفرین باشه.

پ.ن : جالبه که  به کوچه خودمون که میرسم همش چشمام بین ماشین های پارک شده دنبالش میگرده… ضمیر ناخودآگاهم مرحوم ابوقراضه را با تورنادو اسب زورو اشتباه گرفت که انتظار داره خودش برگرده جلوی خونه و پارک بشه همونجا تا صاحبش بیاد.